Bestemming bereikt!

Hoihoi, nou ik ben eindelijk na 3 dagen reizen op mijn bestemming aangekomen. Sinds vanochtend is er weer veel gebeurd. Ik moet zeggen dat ik nog nooit zo vroeg wakker ben geweest, en ik voelde me helemaal toppie. Om half 8 ben ik zomaar naar buiten gestapt uit het hostel opzoek naar een taxi. En er stond er eentje voor de deur. Gelukkig reed deze wat beter dan die van gisteren zodat ik zelfs mijn mond open kon doen voor een babbeltje. Maar wat is dat moeilijk zeg in costa rica. Ze spreken er nauwelijks engels. Dus het was al gauw een mengelmoes spaans engels. Het gesprek liep wel goed tot ik vermoedde dat hij uiteindelijk naar mijn telefoonnummer vroeg in amsterdam. Toen heb ik het gesprek maar even afgekapt.

Bij het busstation aangekomen kon ik deze charmante 25 jarige costaricaan gelukkig ontvluchten en kocht ik snel een ticket voor de bus. Die vertrok half 9 richting San Isidro. We zijn nog een keer zonder reden onderweg van bus gewisseld maar ik volgde gewoon de rest dus dat kwam wel goed. Onderweg stopte we nog bij een soort weg winkeltje voor een pauze, waar ik heel trots mijn allereerste aankopen deed. Het waren een flesje fanta en een rol mentos geworden!

De tocht was erg mooi. De natuur is hier werkelijk prachtig en ik heb kramp in mijn nek gekregen van het naar buiten staren. Helaas ging op dat moment mijn camera raar doen. Het had een lens fout waardoor ik niet meer kon fotograferen.
In San Isidro aangekomen ging ik opzoek naar de bus naar San Gerardo. Did leek een makkelijke opgave.. Maar niet dus. Ik ben zo ongeveer 5 keer de verkeerde kant opgestuurd als ze me al konden verstaan in het engels. Uiteindelijk na heel San Isidro te hebben gezien in anderhalf uur was ik het zat en heb ik een taxi aangehouden. Deze heeft mij helemaal naar San Gerardo gebracht.

Daar aangekomen ging ik maar wachten want ze gingen er vanuit dat ik met de bus van 2 uur zou komen en dan half 4 daar was. Ik was er dus al om 2 uur.
Maar toen kwam er een dame naar me toe die weer van bewoonster had gehoord dat ik naar Cloudbridge ging. Wat bleek, ze was nederlands hoezee! Dus we hebben wat zitten babbelen en ze heeft me het een en ander uitgelegt.

Niet veel later kwam er een auto aan met een jongeman er in Drew genaamt, denk ik. En hij zou mij komen oppikken.
Dus nu zit ik hier bij het Cloudbridge project aan de keukentafel met wifi na een rondleiding te hebben gehad. Het is hier erg mooi, niet heel erg warm gelukkig maar wel vochtig. Over een uurtje word het alweer donker en ik ben kapot van de reis. Dus ik ga zo wat eten en lekker vroeg naar bed. Dan voel ik me vast water beter in de ochtend. Ik vind het jammer dat mijn reis is afgelopen want dat beviel me wel en nu moet ik hier settelen om de komende tijd door tekomen!

Oja mijn camera doet het trouwens weer, dat was wel fijn.
En ik ben een nederlandse man tegengekomen die een nichtje heeft die ook tropische bosbouw studeert. En raad eens, die zit bij mij op school en ik weet wie ze is. Dus wat is de wereld toch klein!
Ik ben vast nog meer vergeten te vertellen wat ik nog wilde maar dat komt een andere keer wel.
Veel liefs uit Costa Rica!!