Hasta luego Bocas!

Hoihoi,
Ik ben weer veilig in San Jose aangekomen vandaag. Het was weer een lange en warme reis maar we hebben het overleeft en zitten nu in een hostel. Ik was bijna vergeten de tijd weer goed te zetten dus dacht dat het al etenstijd was. Maar helaas moet ik nog even wachten. Dat geeft me mooi de kans om nog even te vertellen over mijn avonturen van de laatste dagen in Bocas del Toro, want die waren het zeker waard.

Vrijdagmorgen werd ik weer aardig vroeg wakker en het regende. Nouja het goot eerder van de regen. Na Jorn nog slapend achter te hebben gelaten ben ik met paraplu een beetje door de stad rondgaan lopen om wat kraampjes te zien en vast ontbijt te kopen. Later die ochtend ben ik met Jorn terug gegaan de stad in om nog wat dingetjes te kopen en was inmiddels droog gelukkig. We hadden een heerlijk relaxed ochtendje. Die middag besloten we om nog voor 2 uurtjes fietsen te huren en langs het strand wat meer van het eiland te bezichtigen. Na 45 minuten fietsen vonden we een mooi strand met hele hoge golven! En daar zijn we even een half uurtje gaan zwemmen voordat we weer terug moesten.

Die avond was er weer een honkbal wedstrijd op scherm te zien. We zijn wat gaan eten en daarna hebben we Drew opgehaald om met hem naar de wedstrijd te gaan kijken. Ondertussen waren we al erg bevriend geraakt met zijn huisgenoten dus we voelden ons al aardig thuis elke keer dat we over de vloer kwamen. Onze duikinstructeur woont daar trouwens ook.
Helaas verloor Bocas de wedstrijd maar onze avond was uiteindelijk nog heel gezellig. We zijn gezellig op de kade gaan zitten met een wijntje. Het enige is is dat dat niet mag in Panama dus we hadden afgesproken dat als er politie kwam we de wijn even in mijn tas zouden stoppen. De eerste controle ging prima, niets aan de hand. We verstoorde niets en niemand en waren gewoon lekker aan het kletsen. Helaas kwam er later die avond nog een keer politie en van deze moesten we alle drie opstaan en een stukje achteruit gaan. Ik was wel een beetje bang dus als reactie ging ik staan met mijn handen in de lucht! Dat zag er wel komisch uit maar ik durfde me niet te bewegen haha:p na een tijdje duwde Jorn mijn handen maar naar beneden want ook deze keer was er niets aan de hand. Ze doorzochten mijn tas maar vonden geen probleem. Dus toen besloten we maar een einde aan de avond te maken en lekker naar bed te gaan.

Zaterdagochtend zijn we met Drew gaan ontbijten, nouja het werd eigenlijk meer een lunch en toen heb ik voor het eerst een bagel gehad. Die was zo lekker dat ik erna gelijk nog een bestelde :p
Die middag zijn met zn alle en Drew's huisgenoten met een bootje naar een ander eiland gegaan om daar lekker naar het strand te gaan. Dit was echt hele fijne en mooie middag. Je moet je nu zo'n ansichtkaart strand voorstellen met bijna blauwe zee, strand en de aangrenzende jungle! Het was een heerlijke middag en rond etenstijd zijn we weer terug gegaan. Daarna hebben we weer lekker gegeten en onze tassen vast ingepakt.

Om 10 uur hadden we met Drew afgesproken om naar zijn schildpaddenstrand te gaan om te kijken of we ze konden zien die avond. We namen vast afscheid van zijn huisgenoten want de volgende ochtend zouden we vroeg vertrekken.
Door de tico time (manana, manana) vertrokken we natuurlijk pas kwart voor 11 ofzo op de fiets en kreeg Drew onderweg een telefoontje waar we bleven, want ze hadden al 2 schildpadden gezien! Spannend!
Eindelijk daar aangekomen was het inmiddels al half 12 en begon het hard te regenen. Rond 12 uur was het aardig droog en begonnen we met onze zoektocht. Dit was 3.5 km heen en weer patrouilleren langs de zee door mul zand. En dat is zwaar! Ik kan nu nauwelijks op mijn beneden staan en ik zit ook helemaal onder de zandvlooien beten. (Gelukkig bestaat er azaron ;) )
Maar het was het helemaal waard want net toen ik de moed opgaf op de terug weg gaf een van onze gidsen een signaal dat hij iets zag. We moesten even achterblijven terwijl hij ging verkennen en ja inderdaard het was een schildpad. En niet zomaar 1, een leatherback turtle van 1.5 meter lang!!! Na een tijde gaf hij een signaal dat we dichterbij mochten komen. We gebruikte rode hoofdlampen want dan zien schildpadden niet zodat we toch wat konden zien en zij niet gestoord werd. Het was werkelijk een fantastische ervaring! Meer dan een uur hebben we gegeken hoe moeder de schildpad (ik heb haar Luna genoemd, omdat het de nacht na volle maan was) haar nest groef en haar eieren legde. Door de rode lichten die haar beschenen heb ik een paar filmpjes van dit proces kunnen maken. Het was zo gaaf om op nog geen 2 meter van zo'n gigantisch beest getuige te mogen zijn van zo'n mooi moment. Ik werd er gewoon emotioneel van. En uitgeput dat ze was na dit hele proces. Toen begon ze de kuil weer dicht te maken en dat ging heel precies. Echt onvoorstelbaar dat ze dit allemaal uit instinct doet en zonder te kunnen kijken. Laag voor laag ging er zand over de eieren en elke keer drukte ze het even aan. Ik heb ademloos staan toe kijken en ik ben blij dat ik er wat van heb kunnen filmen.

Ondertussen was het al bijna 3 uur in de nacht en dat voelden we wel. We moesten ook nog een eind terug door het zand en daarna nog 45 minuten fietsen. Ik was helemaal uitgeput toen we om half 5 dan eindelijk bij het hostel aankwamen. Blij dat ik mijn tas die avond al had gepakt viel ik in slaap om anderhalf uur later weer te worden gewekt door de wekker! Drew wachtte ons buiten op om met ons mee naar de boot te gaan om afscheid te nemen. Het was echt leuk om hem weer te hebben gezien en waarschijnlijk gaan we elkaar nog eens zien als we Jorn zijn project gaan bezoeken in Noord Costa rica. Ik ben blij dat ik een lekker weekje heb gehad maar ook blij dat ik weer op de weg terug ben, want zee, zout en zand bij deze hitte is af en toe nog wel erg vervelend :p beniewd wat voorn zandbak ik vind als ik morgen terug ben bij cloudbridge in mijn tas. Het was een mooie ervaring en we hebben er weer nieuwe vrienden en fantastische ervaringen bij :)

De reis vandaag verliep dus voorspoedig en na weer even het ingewikkelde proces bij de grens te hebben meegemaakt (gelukkig had ik mijn vliegticket bij me, want ik moest aantonen dat ik costa rica ook weer ga verlaten straks) zijn we veilig in san jose aangekomen.
Ondertussen is het dan wel etenstijd dus ik ga een heerlijk broodje scoren, heb er honger van gekregen.
Morgenochtend de bus weer pakken richting san Isidro en dan einde van de middag weer lekker thuis in cloudbridge bij een aangenaam klimaat.
En dan is het weer tijd om aan het werk te gaan he. Ondertussen is er meer Karton verzameld en al naar boven gebracht dus rest mij de taak dit verder te verspreiden over de plots. Hiermee hoop ik aan het eind van de week mee klaar te zijn. En dan kunnen we ook al een aantal plots met wat chemicalien bewerken. Ja daar ben ik niet zo'n fan van maar omdat het een onderzoek is wat ik doe moet ik deze dus ook kijken tot welke resultaten deze methode leidt. Goed ik brei er een eind aan. Hoop dat jullie het weer leuk vonden om te lezen. Ik lees nog steeds met alle plezier jullie reacties en schroom niet om me op de hoogte te houden met wat er daar allemaal gebeurd :)
Veel liefs, Marloes