Bijna vakantie!
Blijf op de hoogte en volg Marloes
11 Juni 2013 | Madagascar, Ifanadiana
Huh? Maar ik ben toch op vakantie..? Nou nee eigenlijk niet! Ik ben net zoals elke afstudeer kandidaat op stage keihard aan het werk om genoeg data te verzamelen. Dat dat nou net in een mooi tropisch land ver weg mag gebeuren, tja daar heb ik dan zeker geluk mee hihi.
Dus inderaad, het is bijna vakantie voor mij. Na alweer 5 weken weg te zijn van huis ga ik komende vrijdag met mij mede nederlandse studenten uit wageningen (Iris, Sjoerd en Bas) en Martina (kroatische studente) voor een week richting het zuid-westen trekken. Eerst was het plan om met de study abroad groep uit amerika mee te reizen, maar natuurlijk door gebrek aan goede communicatie bleek dat uiteindelijk niet mogelijk te zijn. Aangezien we de trip toch wel graag willen maken hebben we het nu zelf maar geregeld. En dat is eigenlijk nog fijner ook, want je ziet net zoveel maar je zit minder ergens aan vast.
Afgelopen week ben ik op donderdag weer mee geweest met de anderen opzoek naar lemuren. Dat was een geslaagde dag, want uiteindelijk heb ik wel drie verschillende soorten gezien (namen volgen). Een soort is best wel schuw en word door toeristen niet vaak gezien. Gelukkig veel foto’s kunen maken en filmpjes.
De study abroad groep die er nu al een week is krijgen ook bepaalde colleges die ook voor ons vrij te volgen zijn! Dat is erg interessant. Donderdag avond hield onze konining Pat. Wright haar presentatie over hoe ze hier 26 jaar geleden terecht is gekomen en hoe alles toen verging. Aangezien ik tot toen alleen nog maar negatieve ervaringen heb meegemaakt met haar en de organisatie (voornamelijk veel gehoord), vond ik het wel een goed idee om naar dit college te gaan want ik wilde nu ook haar kant eens horen. Dit is erg positief uitgepakt, het was heel interessant te luisteren naar haar verhalen. Het is wel een vrouw die na al die jaren zichzelf wel een beetje hoog is gaan aanzien en dat valt in haar manier van vertellen ook wel te merken. Maar ach, als je al 70 jarige nog steeds de wereld over reist, een organisatie runt en belangrijke onderzoeken uitvoert vind ik dat toch wel erg bijzonder. Het jammere is alleen dat ze erg van speechen houd, dus die krijgen we ook regelmatig tijdens het eten waar we ons zelf dan weer moeten voorstellen tegenover de nieuwelingen, wat na een tijdje wel een beetje de keel begint uit te hangen. Maar ze is vanochtend weer vertrokken dus de rust is terug gekeert hier op ValBio. Je merkt dat iedereen ontspannender is.
Dat mocht ook wel weer eens, want we slapen nu ondertussen met 4 op een kamer, er is een nieuwe groep mensen van het infection en disease team gekomen uit amerika, de onderzoekers die een week in Antananarivo waren zijn terug gekomen met nog 3 nieuwe mensen.. En daarnaast is er de study abroad groep van 10 jonge amerikaanse studenten die erg van feestjes houden. Dat laatste is trouwens best gezellig als je lekker hebt gegeten op zondagavond en dan eens per week een goed dansavondje houd met live Malagasy muziek en natuurlijk daarna onze westerse dans hits. Daar krijg je het wel warm van, wat erg welkom is want de temperaturen zijn hier nu ongeveer 17 graden overdag en savonds en snachts vriezen je vingers er zowat af! (+/- 2 graden).
Wat ook erg helpt tegen de kou is lachen, de afgelopen 4 avonden hebben we mogen ervaren wat er gebeurd als je een groepje mensen uit verschillende landen bij elkaar zet en over van alles gaat zitten praten onder het genot van een drankje.. Daar komen de meest geniale verhalen en ideeen uit. Het was zelfs zo erg dat zondagochtend iedereen spierpijn in zijn buik en wangen had.. Lachen helpt gelukkig ook goed tegen sombere buien die je krijgt wanneer het hier een hele dag regent, zoals vandaag..
Deze week heb ik maar 2 veldwerkdagen, die nu voorbij zijn. Dat betekend vakantie! Of nouja nog niet. Morgen ga ik nog het lemuren veld in met Iris voor de “ontspanning”. En donderdag word een inpak dag.
Gisteren ben ik naar het lyceum van Ifanadiana geweest, natuurlijk erg de aandacht getrokken onder de studenten van mijn leeftijd met mijn blonde haar.. En helaas maar 3 boompjes terug gevonden! Dat was wel een teleurstelling. Op de terugweg gelijk een ander gebiedje gedaan, daar wat meer succes geboekt. Ik was voor 12 uur weer terug, wat niet erg was uiteindelijk want ik heb al sinds 2 dagen last van buikkrampen. Waarschijnlijk iets verkeerd gegeten wat mijn lichaam nu langzaam verwerkt.. Dus in de namiddag de hele dag in bed gelegen en savonds redelijk vroeg gaan slapen. Iets later dan gepland want het was weer erg gezellig in onze hal en het was Christine’s laatste avond (amerikaanse vrouw die hier voor 2 weken was) en ook nog de verjaardag van Hanitra (malagasy meisje van onze kamer). Dus we hadden even genoeg te kletsen (en te lachen), foto’s uitgewisseld en email adressen.
Vandaag was ik helaas nog niet helemaal beter, gelukkig wel een goede nachtrust gehad. Ik dacht geluk te hebben omdat mijn gids (Lucien) had gezegt dat het gebiedje niet ver was. Dat bleek inderaad ook niet te zijn, de auto rit was heel kort. Maar daarna begon het echte werk.. Een uur lang tegen een helling van 45 graden ploeteren met buikkrampen is toch niet zo heel erg prettig heb ik gemerkt. En als je eindelijk aankomt in de regen een uur wachten op de bewoners van een huisje die ons moesten vertellen waar de boompjes waren gepland was ook niet zo fijn. Uiteindelijk heeft Lucien ze zelf gevonden en na 3 kwartier waren we gelukkig al klaar. Dit gebiedje had af en toe een helling van bijna 80 graden, waar je dus je handen bij moest gebruiken om omhoog te klimmen. Erg nat en moe begonnen we weer aan de terugweg, steil naar beneden. Uiteindelijk was het een hele goed oefening hoor, maar ik was toch wel blij toen ik eindelijk weer beneden was.
Nou ik denk dat dit het wel weer was voor deze keer! Hopelijk zit ik de volgende keer in het warme zuiden. Want dan ga ik pas echt naar plaatsen die eruit zien als de film Madagascar. Ik zal alleen denk ik geen zebra, leeuw, giraf en nijlpaard tegenkomen. Maar ik kijk wel erg uit naar de Baobab bomen en de zee! Jullie horen van me!
Liefs, Marloes
Dus inderaad, het is bijna vakantie voor mij. Na alweer 5 weken weg te zijn van huis ga ik komende vrijdag met mij mede nederlandse studenten uit wageningen (Iris, Sjoerd en Bas) en Martina (kroatische studente) voor een week richting het zuid-westen trekken. Eerst was het plan om met de study abroad groep uit amerika mee te reizen, maar natuurlijk door gebrek aan goede communicatie bleek dat uiteindelijk niet mogelijk te zijn. Aangezien we de trip toch wel graag willen maken hebben we het nu zelf maar geregeld. En dat is eigenlijk nog fijner ook, want je ziet net zoveel maar je zit minder ergens aan vast.
Afgelopen week ben ik op donderdag weer mee geweest met de anderen opzoek naar lemuren. Dat was een geslaagde dag, want uiteindelijk heb ik wel drie verschillende soorten gezien (namen volgen). Een soort is best wel schuw en word door toeristen niet vaak gezien. Gelukkig veel foto’s kunen maken en filmpjes.
De study abroad groep die er nu al een week is krijgen ook bepaalde colleges die ook voor ons vrij te volgen zijn! Dat is erg interessant. Donderdag avond hield onze konining Pat. Wright haar presentatie over hoe ze hier 26 jaar geleden terecht is gekomen en hoe alles toen verging. Aangezien ik tot toen alleen nog maar negatieve ervaringen heb meegemaakt met haar en de organisatie (voornamelijk veel gehoord), vond ik het wel een goed idee om naar dit college te gaan want ik wilde nu ook haar kant eens horen. Dit is erg positief uitgepakt, het was heel interessant te luisteren naar haar verhalen. Het is wel een vrouw die na al die jaren zichzelf wel een beetje hoog is gaan aanzien en dat valt in haar manier van vertellen ook wel te merken. Maar ach, als je al 70 jarige nog steeds de wereld over reist, een organisatie runt en belangrijke onderzoeken uitvoert vind ik dat toch wel erg bijzonder. Het jammere is alleen dat ze erg van speechen houd, dus die krijgen we ook regelmatig tijdens het eten waar we ons zelf dan weer moeten voorstellen tegenover de nieuwelingen, wat na een tijdje wel een beetje de keel begint uit te hangen. Maar ze is vanochtend weer vertrokken dus de rust is terug gekeert hier op ValBio. Je merkt dat iedereen ontspannender is.
Dat mocht ook wel weer eens, want we slapen nu ondertussen met 4 op een kamer, er is een nieuwe groep mensen van het infection en disease team gekomen uit amerika, de onderzoekers die een week in Antananarivo waren zijn terug gekomen met nog 3 nieuwe mensen.. En daarnaast is er de study abroad groep van 10 jonge amerikaanse studenten die erg van feestjes houden. Dat laatste is trouwens best gezellig als je lekker hebt gegeten op zondagavond en dan eens per week een goed dansavondje houd met live Malagasy muziek en natuurlijk daarna onze westerse dans hits. Daar krijg je het wel warm van, wat erg welkom is want de temperaturen zijn hier nu ongeveer 17 graden overdag en savonds en snachts vriezen je vingers er zowat af! (+/- 2 graden).
Wat ook erg helpt tegen de kou is lachen, de afgelopen 4 avonden hebben we mogen ervaren wat er gebeurd als je een groepje mensen uit verschillende landen bij elkaar zet en over van alles gaat zitten praten onder het genot van een drankje.. Daar komen de meest geniale verhalen en ideeen uit. Het was zelfs zo erg dat zondagochtend iedereen spierpijn in zijn buik en wangen had.. Lachen helpt gelukkig ook goed tegen sombere buien die je krijgt wanneer het hier een hele dag regent, zoals vandaag..
Deze week heb ik maar 2 veldwerkdagen, die nu voorbij zijn. Dat betekend vakantie! Of nouja nog niet. Morgen ga ik nog het lemuren veld in met Iris voor de “ontspanning”. En donderdag word een inpak dag.
Gisteren ben ik naar het lyceum van Ifanadiana geweest, natuurlijk erg de aandacht getrokken onder de studenten van mijn leeftijd met mijn blonde haar.. En helaas maar 3 boompjes terug gevonden! Dat was wel een teleurstelling. Op de terugweg gelijk een ander gebiedje gedaan, daar wat meer succes geboekt. Ik was voor 12 uur weer terug, wat niet erg was uiteindelijk want ik heb al sinds 2 dagen last van buikkrampen. Waarschijnlijk iets verkeerd gegeten wat mijn lichaam nu langzaam verwerkt.. Dus in de namiddag de hele dag in bed gelegen en savonds redelijk vroeg gaan slapen. Iets later dan gepland want het was weer erg gezellig in onze hal en het was Christine’s laatste avond (amerikaanse vrouw die hier voor 2 weken was) en ook nog de verjaardag van Hanitra (malagasy meisje van onze kamer). Dus we hadden even genoeg te kletsen (en te lachen), foto’s uitgewisseld en email adressen.
Vandaag was ik helaas nog niet helemaal beter, gelukkig wel een goede nachtrust gehad. Ik dacht geluk te hebben omdat mijn gids (Lucien) had gezegt dat het gebiedje niet ver was. Dat bleek inderaad ook niet te zijn, de auto rit was heel kort. Maar daarna begon het echte werk.. Een uur lang tegen een helling van 45 graden ploeteren met buikkrampen is toch niet zo heel erg prettig heb ik gemerkt. En als je eindelijk aankomt in de regen een uur wachten op de bewoners van een huisje die ons moesten vertellen waar de boompjes waren gepland was ook niet zo fijn. Uiteindelijk heeft Lucien ze zelf gevonden en na 3 kwartier waren we gelukkig al klaar. Dit gebiedje had af en toe een helling van bijna 80 graden, waar je dus je handen bij moest gebruiken om omhoog te klimmen. Erg nat en moe begonnen we weer aan de terugweg, steil naar beneden. Uiteindelijk was het een hele goed oefening hoor, maar ik was toch wel blij toen ik eindelijk weer beneden was.
Nou ik denk dat dit het wel weer was voor deze keer! Hopelijk zit ik de volgende keer in het warme zuiden. Want dan ga ik pas echt naar plaatsen die eruit zien als de film Madagascar. Ik zal alleen denk ik geen zebra, leeuw, giraf en nijlpaard tegenkomen. Maar ik kijk wel erg uit naar de Baobab bomen en de zee! Jullie horen van me!
Liefs, Marloes
-
11 Juni 2013 - 17:27
Vertegenwoordiger Sranan TOK-4:
Heeft die Wright toevallig ook een PhD?
Alvast heel veel plezier met je vakantie en geniet er van! -
11 Juni 2013 - 18:12
Papa:
Goed dat de koningin van Voorburg weer vertrokken is, het zal wel typisch nederlands zijn maar ik houd ook niet van op de borst klopperij Als reactie heb je daardoor natuurlijk de schuwe derde soort lemuur gezien. Lemuren, sommige soorten, zijn erg bescheiden. Wordt het reservaat niet overlopen door al die bezoekers ik zou er als wild life gek van worden. De gekko's zullen er wel schijt aan hebben. Liefs je vader. -
11 Juni 2013 - 20:20
Nel:
Hoi Marloes,
Zo te horen krijg je een prima conditie! Dat is natuurlijk nooit weg. Ik hoop dat je een hele prettige reis hebt en veel zal zien. Lekker op vakantie en we lezen alles wel weer in je verslag. Groeten van Nel -
12 Juni 2013 - 08:56
Els En Gertjan:
He, wat raar om te lezen dat het maar 17 graden is daar bij jou. Hier begint het weer te begrijpen dat het al juni is en dat het dus iets warmer moet zijn, gelukkig.
Jouw conditie moet nu toch behoorlijk zijn. Wie haalt hellingen van 80 graden, terwijl de darmen ook nog rot doen? Oke, we worden onderhand stokoud, maar die hellingen......
Veel plezier op je vakantie. We lezen wel weer wat je daar hebt uitgevreten als je terug bent. -
12 Juni 2013 - 12:41
Jorn D:
Hey Marloes!
Wat een verhaal weer! Ik ben eerlijk gezegd verbaasd dat het daar zo koud is, dat had ik niet verwacht. Hoop dat je genoeg warme kleding bij je hebt :p. Wel leuk dat je veel verschillende mensen om je heen hebt, is er altijd wel iets te doen ;). Veel plezier op je vakantie, en geniet van het strand en de zee, doe ik hier ook!
Greetings from Malaysia! -
12 Juni 2013 - 14:42
Jesse:
Hee Marloes!
Wat een leuke verhalen weer. Goed om te lezen dat het zo goed gaan en je het zo lekker naar je zin hebt.
Sterkte met je buikkrampen en heel veel plezier tijdens je vakantie!
Groetjes -
12 Juni 2013 - 15:56
Quirijn Coolen:
Hey Marloes, Ik zie dat ik niet de enigste ben die opkijkt van de temperaturen bij jou daar! Hopelijk is het in het Zuiden op de vakantieplek wat aangenamer. Wat betreft de regen ben je gelukkig niet de enigste hoor, wij hebben hier elke dag regen, en dat terwijl het droge seizoen al lang aan de gang is!
Veel plezier nog even!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
