Hey Baby, Festival en Wolfspiders!!
Door: marloesfroling
Blijf op de hoogte en volg Marloes
27 Maart 2012 | Costa Rica, San Gerardo
Hoihoi,
Ik heb San Jose weer overleeft! Er is weer zoveel gebeurd sinds vorige week dus laat ik maar snel beginnen.
Allereerst: Ik heb nog steeds geen Quetzal gezien. Dat komt natuurlijk ook omdat ik er nog niet echt naar gezocht heb.. Ik heb besloten dit maar een keer te doen in het weekend op een vrije dag zodat ik daarna niet de hele dag met een slaaphoofd rondloop.
Er waren een paar drukke dagen vorige week. Ik ben maandag, dinsdag en donderdag naar mijn plots geweest. De eerste twee dagen om te inventariseren en donderdag heb ik de hele ochtend gewerkt aan het markeren van de hoeken. Dat is helaas nog niet helemaal af.
Op dinsdag zijn twee mensen uit engeland aangekomen die een documentaire maken over vrijwilligers werk. Woensdagavond zijn we met zn alle naar Adams plek gegaan hoger de berg op en hebben we een leuk slaapfeestje gehouden. De volgende morgen was ik toch al halverwege naar mijn gebied dus ben gelijk aan het werk gegaan. De filmmakers Michael en Kate zijn met me meegegaan omdat ze graag wat beelden hiervan wilden hebben. Uiteindelijk kwam het er op neer dat ik ben geinterviewd over mijn werk hier! Dat zag ik dus helemaal niet zitten :p Maar ik heb mijn cameravrees overboord gegooid en nu hoop ik dat het allemaal een beetje goed is gelukt. Het was in iedergeval wel leuk om er over te vertellen.
Nou donderdag middag heeft Kat haar eindpresentatie gegeven over de waterkwaliteit hier in cloudbridge. Dat was erg interessant en gezellig. Daarna zijn we met zn allen wat gaan eten bij de Uran halverwege de weg naar beneden.
Vrijdag was het voornamelijk beetje inpakken voor het weekend en nog een spaanse les van te voren. Die deze keer trouwens erg goed ging! Die avond hebben we als afsluiting nog gezellig gegeten met Kate en Michael. Deze zijn zondag vertrokken dus zouden we niet meer zien.
Vrijdag overdag zat ik in mijn Casita toen ik oppeens iets over de veranda zag kruipen. Eerst dacht ik dat het een schorpioen was. Maar toen ik goed keek was het een dode wolfspin die door een ander insect werd weggesleept! Brr.. Toen ik dit die avond zat te vertellen tijdens het eten viel mijn blik oppeens op iets dat op de muur zat.. Je raad het nooit. Een andere wolfspin! En niet zo'n kleintje ook.. deze leefde dus nog wel. Eerst een foto gemaakt en daarna ben ik als grote spinnenvangster met een grote mok en een stuk geplastificeerd papier deze griezelige giftige engerd gaan vangen! En dat valt niet mee als je handen trillen van opwinding haha. Maar het is gelukt, ik heb m naar buiten gebonjourd en daarna was ik natuurlijk erg trots op mezelf :) Dus nu controlleer ik mijn bed nog eens extra voor ik ga slapen s nachts :p
En toen was het zaterdag! We vertrokken om 7 uur met Tom en Linda met de auto naar San Isidro. Zij gaan voor een week naar Nicaragua. Onderweg hebben we Laura in San Gerardo opgepikt. In San Isidro namen Tom en Linda de bus van half 9 waar nog 2 plekken overwaren. Onze bus vertrok pas om half 11. Maar dat was niet erg, want ik was toch geldloos dus moest nodig even pinnen en yoghurt halen natuurlijk. Dus na wat lekkere snacks voor onderweg te hebben gekocht zijn we even wat gaan drinken bij een cafeetje. En om half 11 zaten we in de bus op weg naar San Jose. Deze reis duurde 3 uur waarvan ik natuurlijk veel geslapen heb.
In San Jose zijn we naar het zelfde hostel gegaan als waar ik eerder heb geslapen toen ik van het vliegveld naar Cloudbridge ging, dus dat was leuk om weer terug te zijn. Toen zijn we op jacht gegaan naar een plek waar we onze tickets voor het festival konden ophalen. Dat was nog een hele klus want we hadden maar een beetje informatie erover en we kwamen er al snel achter dat ze hier in Costa Rica nou niet veel tijd besteden aan goede touristeninfo etc. Dus na de derde plek die dicht was zijn we uiteindelijk een internetcafe in gegaan en weer opnieuw gezocht. Nou is het enige handige aan San Jose dat alle straten in blokken zijn verdeeld met Avenues als hoofdstraten en Calles als zijstraten. Maar als je dan steeds verkeerde instructies krijgt van mensen onderweg is dit nog behoorlijk lastig.. Na 2 uur te hebben rondgeslenterd en rondgevraagt hebben we uiteindelijk het winkeltje gevonden! Het was een tattoo shop.. Natuurlijk!.. Nou eindelijk opgelucht nadat we onze tickets in handen hadden. We zijn daarna maar gelijk wat gaan eten.
Het is trouwens behoorlijk vermoeiend om als 3 gringo's door een stad te lopen waarin je constant word nageroepen op straat. Had dat nog nooit meegemaakt in Nederland. Ze denken echt dat ze geweldig zijn als ze in het Engels Hey Baby of Beauty roepen :p Maar na een tijdje leer je het geroep negeren. Het plan was om die avond nog even naar een Art festival dichtbij te gaan. Maar we waren zo moe van de tocht, dat we uiteindelijk voor de tv belandde in het hostel.
De volgende morgen zijn we eerst gaan ontbijten en daarna wat rondgeslenterd door de stad. We zijn nog op een leuke markt terecht gekomen dus nu weet ik een goede ple om souvenirs te kopen aan het eind van mijn tijd hier.
Om 1 uur zijn we uiteindelijk met taxi naar het festival terrein gegaan (met de bus was veel meer gedoe). Om 2 uur waren we er! Bij de ingang werden we gefouilleerd en helaas werden daar mijn Maria koekjes afgepakt! Waar ik nog steeds boos over ben :p. Ze zeiden dat er genoeg eten te krijgen was op het terrein. Pff genoeg.. Het was behoorlijk moeilijk om wat lekkers te vinden en ook nog vegetarisch :p En dan hebben ze ook nog zo'n handig systeem met bonnen met verschillende waardes. Dit betekend dus ook dat als je 1500 collones moet betalen, en je hebt een bon van 2000 dat je eerst terug moet om een andere bon te kopen omdat ze niet wisselen maar sommige kraampjes accepteren wel geld, erg verwarrend dus. Uiteindelijk een goede strategie gevonden, je gaat eerst naar het kraampje en je zoekt wat te eten uit, kijkt hoeveel het is en gaat dan terug om de bijpassende bon te kopen. Een hoop gedoe dus! Maar ondanks dit was het een gezellige dag! We hebben veel artiesten gezien en ik heb veel nieuwe bands ontdekt. LMFAO was natuurlijk super vet om te zien. Al vond ik de nummers wat tegenvallen op de twee bekende na natuurlijk, de dansacts waren fantastisch! Er was alleen geen ruimte om te shuffelen helaas.
We kwamen ook nog de groep tegen die we in het hostel leerden kennen, dus dat was erg toevallig.
Tijdens een mooie afsluiting van Moby zijn we weer naar de uitgang gegaan, waar onze taxi weer stond te wachten. In het hostel aangekomen kwam ik erachter dat er iemand in mijn bed sliep! Nouja! Komt waarschijnlijk omdat ik al mijn spullen in een kluisje had, dus de mevrouw die de bedden opmaakt dacht dat de mijne verlaten was en heeft m iemand anders toegewezen :p Achja er was nog een ander bed vrij.
Heerlijk geslapen die nacht, wel beetje kort. De volgende morgen zijn we wat brood gaan halen en toen moest ik helaas afscheid nemen van Kat. Zij zou nog een nachtje langer blijven en de dag erna naar Jamaica vliegen. Wel gek als je 5 weken lang met elkaar bent opgetrokken en dan afscheid moet nemen. Laura en ik vertrokken weer met de bus naar San Isidro en daarna de bus naar San Gerardo. Onderweg boodschappengedaan dus de tocht de berg op was erg zwaar met al die yoghurt :p
Gisteravond lekker gegeten en een film gekeken. En vandaag beetje rustig aan spaans oefenen en wat andere computerzaken doen. En dan is het morgen weer tijd om aan het werk te gaan! Tom en Linda komen zaterdag weer terug en Adam en zijn zus vertrekken deze middag. Dus dat is een paar dagen helemaal alleen hier! Wat ik helemaal niet erg vind :p genoeg te doen hier en ben wel toe aan een beetje rust om me heen.
Mijn pakje van thuis is ook aangekomen met een nieuw stroom transformator. Die helaas gelijk stuk ging de zelfde dag.. Blijkbaar trekken ze het hier toch niet. Maar nu weet ik dat pakjes aankomen (af en toe) en dat is al een hele opluchting! Nou dat was zo'n beetje het hele verhaal denk ik. Ik zal vast nog veel vergeten zijn, maarja jullie zullen niet altijd geboeid blijven door alle kleine feitjes dus dit is een prima eind :) Hasta luego mensen! Dikke kus uit Costa Rica!
Ik heb San Jose weer overleeft! Er is weer zoveel gebeurd sinds vorige week dus laat ik maar snel beginnen.
Allereerst: Ik heb nog steeds geen Quetzal gezien. Dat komt natuurlijk ook omdat ik er nog niet echt naar gezocht heb.. Ik heb besloten dit maar een keer te doen in het weekend op een vrije dag zodat ik daarna niet de hele dag met een slaaphoofd rondloop.
Er waren een paar drukke dagen vorige week. Ik ben maandag, dinsdag en donderdag naar mijn plots geweest. De eerste twee dagen om te inventariseren en donderdag heb ik de hele ochtend gewerkt aan het markeren van de hoeken. Dat is helaas nog niet helemaal af.
Op dinsdag zijn twee mensen uit engeland aangekomen die een documentaire maken over vrijwilligers werk. Woensdagavond zijn we met zn alle naar Adams plek gegaan hoger de berg op en hebben we een leuk slaapfeestje gehouden. De volgende morgen was ik toch al halverwege naar mijn gebied dus ben gelijk aan het werk gegaan. De filmmakers Michael en Kate zijn met me meegegaan omdat ze graag wat beelden hiervan wilden hebben. Uiteindelijk kwam het er op neer dat ik ben geinterviewd over mijn werk hier! Dat zag ik dus helemaal niet zitten :p Maar ik heb mijn cameravrees overboord gegooid en nu hoop ik dat het allemaal een beetje goed is gelukt. Het was in iedergeval wel leuk om er over te vertellen.
Nou donderdag middag heeft Kat haar eindpresentatie gegeven over de waterkwaliteit hier in cloudbridge. Dat was erg interessant en gezellig. Daarna zijn we met zn allen wat gaan eten bij de Uran halverwege de weg naar beneden.
Vrijdag was het voornamelijk beetje inpakken voor het weekend en nog een spaanse les van te voren. Die deze keer trouwens erg goed ging! Die avond hebben we als afsluiting nog gezellig gegeten met Kate en Michael. Deze zijn zondag vertrokken dus zouden we niet meer zien.
Vrijdag overdag zat ik in mijn Casita toen ik oppeens iets over de veranda zag kruipen. Eerst dacht ik dat het een schorpioen was. Maar toen ik goed keek was het een dode wolfspin die door een ander insect werd weggesleept! Brr.. Toen ik dit die avond zat te vertellen tijdens het eten viel mijn blik oppeens op iets dat op de muur zat.. Je raad het nooit. Een andere wolfspin! En niet zo'n kleintje ook.. deze leefde dus nog wel. Eerst een foto gemaakt en daarna ben ik als grote spinnenvangster met een grote mok en een stuk geplastificeerd papier deze griezelige giftige engerd gaan vangen! En dat valt niet mee als je handen trillen van opwinding haha. Maar het is gelukt, ik heb m naar buiten gebonjourd en daarna was ik natuurlijk erg trots op mezelf :) Dus nu controlleer ik mijn bed nog eens extra voor ik ga slapen s nachts :p
En toen was het zaterdag! We vertrokken om 7 uur met Tom en Linda met de auto naar San Isidro. Zij gaan voor een week naar Nicaragua. Onderweg hebben we Laura in San Gerardo opgepikt. In San Isidro namen Tom en Linda de bus van half 9 waar nog 2 plekken overwaren. Onze bus vertrok pas om half 11. Maar dat was niet erg, want ik was toch geldloos dus moest nodig even pinnen en yoghurt halen natuurlijk. Dus na wat lekkere snacks voor onderweg te hebben gekocht zijn we even wat gaan drinken bij een cafeetje. En om half 11 zaten we in de bus op weg naar San Jose. Deze reis duurde 3 uur waarvan ik natuurlijk veel geslapen heb.
In San Jose zijn we naar het zelfde hostel gegaan als waar ik eerder heb geslapen toen ik van het vliegveld naar Cloudbridge ging, dus dat was leuk om weer terug te zijn. Toen zijn we op jacht gegaan naar een plek waar we onze tickets voor het festival konden ophalen. Dat was nog een hele klus want we hadden maar een beetje informatie erover en we kwamen er al snel achter dat ze hier in Costa Rica nou niet veel tijd besteden aan goede touristeninfo etc. Dus na de derde plek die dicht was zijn we uiteindelijk een internetcafe in gegaan en weer opnieuw gezocht. Nou is het enige handige aan San Jose dat alle straten in blokken zijn verdeeld met Avenues als hoofdstraten en Calles als zijstraten. Maar als je dan steeds verkeerde instructies krijgt van mensen onderweg is dit nog behoorlijk lastig.. Na 2 uur te hebben rondgeslenterd en rondgevraagt hebben we uiteindelijk het winkeltje gevonden! Het was een tattoo shop.. Natuurlijk!.. Nou eindelijk opgelucht nadat we onze tickets in handen hadden. We zijn daarna maar gelijk wat gaan eten.
Het is trouwens behoorlijk vermoeiend om als 3 gringo's door een stad te lopen waarin je constant word nageroepen op straat. Had dat nog nooit meegemaakt in Nederland. Ze denken echt dat ze geweldig zijn als ze in het Engels Hey Baby of Beauty roepen :p Maar na een tijdje leer je het geroep negeren. Het plan was om die avond nog even naar een Art festival dichtbij te gaan. Maar we waren zo moe van de tocht, dat we uiteindelijk voor de tv belandde in het hostel.
De volgende morgen zijn we eerst gaan ontbijten en daarna wat rondgeslenterd door de stad. We zijn nog op een leuke markt terecht gekomen dus nu weet ik een goede ple om souvenirs te kopen aan het eind van mijn tijd hier.
Om 1 uur zijn we uiteindelijk met taxi naar het festival terrein gegaan (met de bus was veel meer gedoe). Om 2 uur waren we er! Bij de ingang werden we gefouilleerd en helaas werden daar mijn Maria koekjes afgepakt! Waar ik nog steeds boos over ben :p. Ze zeiden dat er genoeg eten te krijgen was op het terrein. Pff genoeg.. Het was behoorlijk moeilijk om wat lekkers te vinden en ook nog vegetarisch :p En dan hebben ze ook nog zo'n handig systeem met bonnen met verschillende waardes. Dit betekend dus ook dat als je 1500 collones moet betalen, en je hebt een bon van 2000 dat je eerst terug moet om een andere bon te kopen omdat ze niet wisselen maar sommige kraampjes accepteren wel geld, erg verwarrend dus. Uiteindelijk een goede strategie gevonden, je gaat eerst naar het kraampje en je zoekt wat te eten uit, kijkt hoeveel het is en gaat dan terug om de bijpassende bon te kopen. Een hoop gedoe dus! Maar ondanks dit was het een gezellige dag! We hebben veel artiesten gezien en ik heb veel nieuwe bands ontdekt. LMFAO was natuurlijk super vet om te zien. Al vond ik de nummers wat tegenvallen op de twee bekende na natuurlijk, de dansacts waren fantastisch! Er was alleen geen ruimte om te shuffelen helaas.
We kwamen ook nog de groep tegen die we in het hostel leerden kennen, dus dat was erg toevallig.
Tijdens een mooie afsluiting van Moby zijn we weer naar de uitgang gegaan, waar onze taxi weer stond te wachten. In het hostel aangekomen kwam ik erachter dat er iemand in mijn bed sliep! Nouja! Komt waarschijnlijk omdat ik al mijn spullen in een kluisje had, dus de mevrouw die de bedden opmaakt dacht dat de mijne verlaten was en heeft m iemand anders toegewezen :p Achja er was nog een ander bed vrij.
Heerlijk geslapen die nacht, wel beetje kort. De volgende morgen zijn we wat brood gaan halen en toen moest ik helaas afscheid nemen van Kat. Zij zou nog een nachtje langer blijven en de dag erna naar Jamaica vliegen. Wel gek als je 5 weken lang met elkaar bent opgetrokken en dan afscheid moet nemen. Laura en ik vertrokken weer met de bus naar San Isidro en daarna de bus naar San Gerardo. Onderweg boodschappengedaan dus de tocht de berg op was erg zwaar met al die yoghurt :p
Gisteravond lekker gegeten en een film gekeken. En vandaag beetje rustig aan spaans oefenen en wat andere computerzaken doen. En dan is het morgen weer tijd om aan het werk te gaan! Tom en Linda komen zaterdag weer terug en Adam en zijn zus vertrekken deze middag. Dus dat is een paar dagen helemaal alleen hier! Wat ik helemaal niet erg vind :p genoeg te doen hier en ben wel toe aan een beetje rust om me heen.
Mijn pakje van thuis is ook aangekomen met een nieuw stroom transformator. Die helaas gelijk stuk ging de zelfde dag.. Blijkbaar trekken ze het hier toch niet. Maar nu weet ik dat pakjes aankomen (af en toe) en dat is al een hele opluchting! Nou dat was zo'n beetje het hele verhaal denk ik. Ik zal vast nog veel vergeten zijn, maarja jullie zullen niet altijd geboeid blijven door alle kleine feitjes dus dit is een prima eind :) Hasta luego mensen! Dikke kus uit Costa Rica!
-
27 Maart 2012 - 15:42
Mleen:
Loes! Wat maak je toch een hoop mee, en juist die kleine details maken het echt jouw verhaal. Ik kijk elke keer weer uit naar een nieuw verhaal. Ik heb zelfs de dvd die ik aan het kijken was (Breaking Dawn :P) stop gezet om eerst dit verhaal te gaan lezen. En dat zegt heel wat, haha! Heel veel succes weer! Dikke knuffel! -
27 Maart 2012 - 16:20
Mama:
Ik ben het helemaal eens met Marleen,juist die kleine dingetjes maken je verhaal heerlijk om te lezen. En dan die spin....je kent me, het zijn niet mijn grootste vrienden,ik heb er afgelopen week 2 gevangen met een bekertje, goed he'? Maar formaat 2 eurostuk zal ik maar zeggen. Tot straks op skype! xxxxxxxxxxxxmama -
27 Maart 2012 - 18:15
Papa:
Pracht verhaal ook al had je een deel al persoonlijk verteld. Het wachten is op een echte schorpioen en natuurlijk nieuwe bezoekers op den duur. Liefs je vader -
28 Maart 2012 - 04:13
Qiwi:
Hey schatje,
Leuk om weer te lezen, ik zag de foto's op FB, en toen vroeg ik me al af of de Moby op die pooster ook de echte Moby was, blijkbaar wel dus! Wel een beetje jaloers nu hoor:p -
28 Maart 2012 - 12:57
Marloes Fröling:
@ Marleen: Breaking down! Gaaf! Ik hoop snel dat het tweede deel ook te zien is, of is die al te zien? Ik weet niet meer wat ik wel en niet mis hier :p
@ Mama: Wat goed van je spinnenvangster :p Je wilt ze vast niet inruilen voor deze knoeperds hier!
@ Papa: Laat die bezoekers nog maar even wachten, het is echt heel fijn zo rustig!
@ Qiwi: Ja het is de echte Moby, ik moet tot mijn schaamte bekennen dat de naam mij helemaal niets zei! Totdat ik zijn muziek hoorde natuurlijk, toen herkende ik het! -
29 Maart 2012 - 09:25
Els En Gertjan:
zo dan! je hebt je weer vermaakt. Vraagje, heb je niet af en toe mega-stress over het vinden van vervoermiddelen, eten, toegangskaarten, ongedierte en zo? Hoe ga ja daar mee om? Neem nou dat vieze beest. Genoeg reden voor ons om niet eens te overwegen die kant op te gaan. Jij gooit ze doodleuk je kamer uit. brrrrrrrrrrrrrrrrrrrr.
Blijf schrijven, we vinden het leuk, en juist die details laten het verhaal leven. -
29 Maart 2012 - 12:43
Marloes Fröling:
@ els en gertjan
Ik vind jullie reacties echt geweldig! Dank jullie wel. Ik ben al aardig ingeburgerd in het manana manana dus veel stress ken ik niet. Wel opluchting als het eindelijk gelukt is :p en tja wat de beesten betreft: daar wen je aan, ik kijk al nauwelijks meer als er een kakkerlak van 4 cm in mn bed zit :p
Oja ik wil jullie nog een keer super bedanken voor het wie wat waar boekje in het spaans! Je wilt niet weten hoevaak ik dat boekje gebruik! Echt super handig! Dus dankjulliewel! Liefs, Marloes -
31 Maart 2012 - 19:45
Jan Groen:
Hallo Marloes,
Nu ook even een berichtje van mijn kant. Als ik jouw verslag over jouw belevenissen in Costa Rica lees, merk ik dat je van alles meemaakt en ook dat je het daar best naar jouw zin hebt. Gelukkig is er de moderne telecommunicatietechniek die het mogelijk maakt om contact met het thuisfront te houden, zodat iedereen kan meeleven met jouw wederwaardigheden in dat verre land. Natuurlijk hoop ik na jouw terugkomt bij gelegenheid eens uit jouw eigen mond te horen hoe jij jouw verblijf in Costa Rica hebt ervaren. De hartelijk groeten uit Den Haag en tot mailens!
Jan Groen -
01 April 2012 - 21:34
Je Zusje:
Knuffel <3
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
